Wat de promotie van duurzame mode zeker parten speelt – in negatieve zin – is dat verderfelijke zaken als kinderarbeid, milieuvervuiling en andere misstanden ‘onzichtbaar’ zijn voor het winkelende publiek. ,,Je ziet aan een shirt in de winkel niet hoe het is gemaakt”, zegt Noor Veenhoven van kledingplatform Project Cece. ,,Maar als er niets op het label staat over duurzaamheid of Fairtrade, kun je ervan uitgaan dat het niet goed (genoeg) is.”
Wat ook niet echt meewerkt, is dat duurzaam geproduceerde mode ‘heel erg verspreid’ wordt aangeboden, vervolgt Veenhoven. ,,Er zijn veel kleine winkels, zowel op internet als in de stad. Daardoor duurt het lang voor je vindt wat je zoekt.”
Om consumenten overzicht te bieden in deze versnipperde markt startte ze met een paar vriendinnen het online modeplatform ProjectCece.nl. Via de site worden verantwoorde kledingstukken doorgelinkt naar losse webwinkels. ,,We liepen zelf tegen de vindbaarheid van duurzame kleding aan. We hopen met ons platform een drempel weg te nemen.” De site steunt alleen merken die zich volledig inzetten voor duurzaamheid.
Toch bereik je met dit soort initiatieven vooral de groep die er al mee bezig was, stelt hoogleraar duurzame innovatie Jacqueline Cramer van de Universiteit Utrecht. Dat moet anders, vindt zij. ,,Als je echt iets wilt veranderen, moet je een grote groep mensen aanspreken. Daarvoor moet je begrijpen wat hen raakt”, stelt Cramer.
Lees hieronder verder
